Ślub nie oznacza końca bajki

„Małżeństwo nie jest stanem – jest umiejętnością”

W roku 2009 zawarto w Polsce 250 794 małżeństw, w roku 2010 tylko 228 tysięcy, najczęściej ci, którzy się rozwodzą, spędzają ze sobą średnio 14 lat. Szacuje się, że w 2010 roku średni wiek mężczyzny w trakcie rozwodu to 42 lata, kobiety o dwa lata mniej. Liczby na świecie są dużo niższe jeśli chodzi o skalę zawieranych małżeństw, nie ma tu różnicy czy to małżeństwa we wspólnotach religijnych, czy w urzędach.

Na rozpad małżeństwa składa się wiele przeciwności, z reguły jest to proces, który potrafi trwać latami. Według danych co trzeci związek się rozpada. Od lat psychologowie próbują ustalić, dlaczego większość małżeństw w Polsce się rozwodzi. Specjaliści mówią, również że należy od razu zwrócić uwagę na sytuacje w związku, które mogą doprowadzić do jego zakończenia. Psychologowie twierdzą, że istnieje szereg oznak, które świadczą o tym, że związek prędzej czy później się rozleci. Są to:

• krytyka
• postawa obronna
• pogarda
• obojętność

Oczywiście można również wymienić inne okoliczności, które mają na to wpływ. Trzeba jednak pamiętać, że w związku nawet zaostrzona wymiana zdań ma charakter uzdrawiający. Nie ma par, które się nie kłócą, najważniejsze jednak jest, aby robić to w sposób, który nie doprowadza do narastania konfliktu a w końcu do rozwodu.

Z perspektywy czasu widać, że ilość zawieranych małżeństw maleje, ludzie wolą żyć na tak zwaną kocią łapę. Nawet ci, którzy deklarują religijność, nie mają ochoty łączyć się na dobre i złe. Kultura, social media, i ogólna struktura polityczna oraz społeczna nie zachęca do oficjalnego zakładania rodziny. Mimo to świat potrzebuje szczęśliwych mocnych małżeństw zbudowanych na stałym i trwałym fundamencie.

Pani Małgorzata Kornacka wieloletnia terapeutka postanowiła wydać pozycję, opartą całkowicie na swoich doświadczeniach gabinetowych. Publikacja Małżeństwo instrukcja obsługi to niebanalny poradnik nie tylko dla par w kryzysie, ale również dla tych, którzy planują założyć rodzinę i ten fakt ślubować sobie, czy to we własnej wspólnocie religijnej, czy w urzędzie.

Pozycja ta to kolejny bestseller autorki zaraz po książce Boży coaching. To ci się opłaca. Pani Kornacka w swojej nowej publikacji porusza wszelkie tematy, które pozwalają na omijanie raf małżeńskiego życia. Znajdziemy tutaj takie tematy jak:

• Sprawdzony przepis na nieudane małżeństwo
• Przebaczenie nie oznacza pojednania
• Samoocena klucz do szczęścia
• Bez seksu, czyli bez sensu
• Skutki rozwiązłości, o których się nie mówi

Oraz wiele, wiele innych tematów poruszonych w sposób niezwykle luzacki, a momentami dowcipny. Trzeba tutaj wspomnieć, że książka ta opiera się na chrześcijańskich wartościach małżeńskich. Nie ma w publikacji informacji o wierze wyznawanej przez autorkę, jednak z całej pozycji przebija bardzo dokładnie biblijne podejście do tematu małżeństwa. Poradnik ten jest kierowany, również do ludzi, dla których Biblia nie jest wartością, z całą pewnością poruszony temat przez Panią Kornacką jest ponadczasowy.

Osobista refleksja

Pozycję Małżeństwo instrukcja obsługi przeczytałam z wielkiej ciekawości. Myślę, że jest to bardziej publikacja dla młodych małżeństw, lub takich z długotrwałymi problemami. Z całą pewnością odnajdą one wśród poruszonych tematów rozwiązanie swoich problemów.

Książka napisana wspaniałym barwnym i wesołym językiem, nikogo nie ocenia, nikogo nie krytykuje. Skupia się raczej na samej istocie problemów małżeńskich, oraz tego, z czego one wynikają.

Każde trudności w związku można pokonać odrobiną chęci i starania i tak do tego podchodzi pisarka. Niezmiernie podoba mi się w publikacji podejście chrześcijańskie bez żadnych lewicowych unowocześnień i przeinaczeń. Dojrzalsze małżeństwa również mogą w pozycji, odnaleźć coś dla siebie chociaż myślę, że przerobiły już one większość tematów poruszonych w tym dziele.

Bezsprzecznie książka Małżeństwo instrukcja obsługi będzie niezmiernie wartościowym prezentem dla młodych ludzi w naszej rodzinie, czy wśród przyjaciół. Pozycja ta nie jest obszerna, zawiera całe mnóstwo śmiesznych powiedzonek i anegdot, które sprawiają, że człowiek sfrustrowany swoim związkiem się nie spina i nie podnosi sobie ciśnienia tym, co chce przekazać autorka. Na rynku wydawniczym mamy wiele poradników małżeńskich. Większość z nich pisana jest w mądry psychologiczny sposób, jednak nie są one dość przystępne merytorycznie. Publikacja Pani Kornackiej ma ten wielki atut, że trafia zarówno do ludzi religijnych jak i świeckich.

Z wielką przyjemnością i uczciwością polecam Wam Kochani pozycję, Małżeństwo instrukcja obsługi. Każdy z nas zwłaszcza młodych ma chwile zwątpienia i niezmierną ochotę na ucieczkę, jednak pozycja Pani Małgorzaty Kornackiej udowadnia, że warto walczyć o wspólne szczęście.

Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa Fronda

 

Samuraje - wielcy wojownicy wielkiego kraju

„Dlatego dzień po dniu, każdego ranka

i co wieczór, myśl tylko o śmierci i żyj,

jakbyś już był martwy”.

Mówi się, że Japonia zawdzięcza wszystko, czym jest i czym się stawała, Samurajom. Ci zacni ludzie byli nie tylko kwitnącym kwiatem całego narodu, ale również jego wielkim i stałym korzeniem. Nitoble Inazo pisał o nich Wszystkie dobrze dary niebios, przez nich dostały nam się w udziale.

Dziś o tych zacnych ludziach mówi się w zależności od potrzeb polityki. Okrutni i łagodni, wolni i zniewoleni, budzący podziw i wstręt, surowi i szczodrzy, głupi i mądrzy, wielcy i mali, chciwi i dobrotliwi, straszni i miłosierni. Nie ma chyba dziś bardziej sprzecznych opinii o kimkolwiek niż o Samurajach. XI wiek rozpoczyna wielką historię tych dzielnych wojowników. Wykształcili się oni z ludzi, którzy w sposób bardzo oddany służyli swoim panom. Pomagali im ściągać podatki, z tych właśnie prowincjonalnych ludzi urzędników powstali Samurajowie. Samo słowo oznacza służyć, byli to zatem ci, którzy służyli.

Ich znakiem rozpoznawczym był noszony wysoko na głowie kok oraz dwa miecze, które były duszą Samuraja. Były to długa zagięta katana oraz wakizashi wkładany za pas kimona. Od XII wieku rycerze ci na skutek ogromnej słabości cesarza oraz szlachty, przejęli władzę. Samurajowie rządzili Japonią, aż do wieku XIX kiedy została przywrócona władza cesarska.

Samurajskim etosem oraz filozofią był etyczny kodeks bushido. Zawierał on zasady postępowania, które były przekazywane w poszczególnych rodach japońskich z pokolenia na pokolenie. Największy wpływ na jego powstanie wpłynęła szkoła medytacyjna Zen oraz filozofia Konfucjusza. Ciekawe jest to, że według bushido najbardziej idealne społeczeństwo opiera się na stosunkach między poddanymi a panującymi. W życiu najważniejsza była lojalność wobec przełożonego, odwaga, honor oraz umiejętność i sztuka posługiwania się mieczem. Hańbę można było zmyć tylko przez rytualne samobójstwo – seppuku. W momencie powstania armii japońskiej Samurajowie przestali istnieć. Do dziś, jednak zasady zawarte w bushido mają ogromny wpływ na tożsamość Japonii, a także kształtowanie się w niej stosunków międzyludzkich.

Najbardziej znanym japońskim Samurajem jest Miyamoto Musashi nazywany również świętym miecza. Na samym początku swej drogi poszukiwał mistrza. Jego przygoda zaczęła się gdy w górach spotkał pustelnika, jednak staruszek pokonał Miyamoto.

- Myślisz, że jesteś taki dobry, bo uśmierciłeś samurajów? - zapytał drwiąco pustelnik.

Musashi milczał zaszokowany.

• Ja zabiłem wielu wojowników na wojnach i w pojedynkach. Już nawet nie pamiętam ich imion i twarzy. I nauczyłem się jednego. Ludzie są słabi. Gubi ich przesadna ambicja, pycha, buta i arogancja. Brak skromności i pokory. Nawet najwięksi samuraje mają swoje słabości i nietrudno przewidzieć ich ruchy. W pewnym momencie przestało mnie to bawić. Szukałem czegoś więcej. Przywędrowałem więc tutaj w góry, zbudowałem tę chatę i.. walczę z ziemią - przy tych słowach Mnich Pustelnik ożywił się i błyskawicznie z głośnym okrzykiem wbija motykę tuż przed sobą, a podnosząc się i oczyszczając ostrze, z wilgotnych grudek wyjaśnia... - Bo ziemi nie można pokonać.”!
  
  

Historia mówi nam również o kobietach Samurajach. Nosiły one oficjalną nazwę onna bugeisha co znaczy ta, która czeka w domu. Szkoliły się one również jak mężczyźni w pełnym zakresie obronnym, aby bronić swoich dzieci i domów podczas nieobecności męża. Kobiety Samurajów obowiązywał dokładnie taki sam kodeks wraz z honorem, który był na pierwszym miejscu. Bardzo często brały one również udział w bitwach i wojnach. Jedną z najsławniejszy kobiet Samurajów była Tomoe Gozen. Opisywana była jako przepiękna kobieta wielka znawczyni miecza i wspaniała łuczniczka.

Pan Leonardo Vittorio Arena napisał wspaniałą pozycję Samuraje triumf i upadek japońskich wojowników. W pozycji tej znajdziemy wszystko co chcielibyście wiedzieć o tej wspaniałej armii. Autor opisuje życie prywatne jak i publiczne tych wielkich wojowników, ich wzloty i upadki, błędy i dokonania, od powstania tego stanu w wieku XI aż do całkowitego upadku i zniesienia tytułów samurajskich w wieku XIX.

Walki, zdrada, intrygi, władza, fanatyzm, a także bratobójstwa, fetysze i perwersje seksualne to wszystko we wspaniałej publikacji Pana Areny. W pozycji znajdziecie również filozofię, wartości, uduchowienie, miłosierdzie i wielkie dobro. Samuraje nigdy nie byli jednoznaczni. Nie da się ich opisać w sposób albo dobry, albo zły. To ludzie o wielu twarzach z najważniejszym honorem, za który byli gotowi umrzeć. W książce znajdziemy życie i opisy takich postaci jak Hideyoshi, Masashige, Nobunaga, czy cały rozdział poświęcony ostatniemu Samurajowi. Wspaniałe kalendarium oraz bogata bibliografia dodają tej pozycji wielkiej wartości.

Osobista refleksja

Przyznam, że kultura Japonii jest bardzo fascynująca, jej powstanie, wartości, to czym była kiedyś i to czym jest teraz. Jestem pełna podziwu dla zasad etycznych i ogromnego zdyscyplinowania tego wspaniałego narodu, który mimo wielu problemów od lat kultywuje swoje tradycje.

Z całą pewnością samuraje są jednym z bardziej fascynujących tematów. To tak naprawdę dzięki nim kraj kwitnącej wiśni może dziś śmiało uważać się za wielki. Dziś już Japonia nie posiada armii walecznych wojowników, dla których seppuku było honorem. Moim jednak zdaniem wielką stratą jest dla dzisiejszej Japonii zniesienie tego tytułu. Książka Pana Areny to nie tylko podróż do wielkiego kraju, ale przede wszystkim spotkanie z jego największymi bohaterami, którzy nadali Japonii wartości, sensu istnienia, honoru, odwagi, i zasad.

Pozycję Samuraje triumf i upadek japońskich wojowników czyta się jak prawdziwą powieść przygodową, pomimo że to literatura faktu. Autor skupia się na wielkich postaciach z tamtego okresu, przedstawia nam ich życie, wartości, osiągnięcia. Znajdziemy tutaj też opisy stoczonych bitew, wartości religijne i niezapomniany rytuał parzenia herbaty. Publikacja niezwykle wartościowa historycznie wciąga od pierwszej strony, a wspaniały wstęp wprowadza nas nie tylko w klimat książki, ale w duszę Samuraja.

Jest to jedna z lepszych pozycji o tych dzielnych i niejednoznacznych wojownikach. Z całą pewnością dzisiejsza Japonia swoją kulturę zawdzięcza tym wspaniałym ludziom, którzy przez wieki nadawali ton istnieniu swojego ukochanego kraju. Bez wątpienia jest to książka dla wszystkich fanów historii, wspaniale wzbogaci bibliotekę miłośnika nie tylko przeszłości, ale i Japonii. Dzięki tej pozycji poznacie kraj takim, jaki był, a nie takim jak go widzą media, i wzbogacicie swoją wiedzę. Zachęcam Was Kochani do zapoznania się z tą pozycją. Z całą pewnością wspaniale spędzicie z nią czas.

Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa RM

 

Biblijne Chrześcijaństwo w pigułce

A to jest życie wieczne, aby poznali Ciebie,

jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś

Jezusa Chrystusa.

Jana 17,3

Jestem chrześcijaninem, jestem chrześcijanką... Przecież wierzę w Boga i uważam, że Jezus Chrystus jest Zbawicielem. Ile razy spotykamy się z takimi twierdzeniami. Jak Ziemia wielka, na każdym z kontynentów, znajdują się ludzie, którzy wyznają wiarę w Chrystusa i zupełnie nie rozumieją, że to nie wystarczy.

Na świecie jest wiele religii, które określają się mianem chrześcijańskich. Chrześcijański to znaczy jaki? Chrześcijaństwo to wyznanie monoteistyczne, opiera się na nauczaniu Jezusa Chrystusa, które zostało przekazane w Piśmie Świętym a dokładniej w czterech Ewangeliach, listach oraz Apokalipsie Św. Jana. Z pozoru wszystko byłoby dobrze, przecież większość wyznań mówi, że my respektujemy Biblię i żyjemy według jej zasad, jednak czy na pewno?

Izajasz pisze,Tak mówi Pan, król Izraela i jego odkupiciel, Pan zastępów: Ja jestem pierwszy i ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga. Czy faktycznie wszystkie kościoły tak wierzą? A co ze wspólnotami, które mówią o sobie chrześcijańskie, a oddają cześć stworzeniu zamiast stwórcy? Co z takimi, które wyżej stawiają tradycje niż księgi Pisma Świętego? Czy one również są chrześcijańskie? W Biblii czytamy, również A ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę – poza wypadkiem nierządu – naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa (Mt 19,9). Są wspólnoty tak zwanych chrześcijan, które pozwalają na rozwody i ponowne małżeństwa bez względu na okoliczności. Mamy również organizacje, które mówią o sobie, jakoby były chrześcijańskie, ale nie uznają tego, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem mimo tego, że Biblia mówi o tym jasno Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy. My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym 1J 5,20.

Wśród sprzecznych informacji i nieprawdziwych teorii należy być jak Berejczycy Bracia zaś wyprawili zaraz w nocy Pawła i Sylasa do Berei; ci, gdy tam przybyli, udali się do synagogi Żydów, Którzy byli szlachetniejszego usposobienia niż owi w Tesalonice; przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają Dz 17,10-11. Wielu chrześcijan poszukuje dziś prawdy i wspólnoty, która da im prawdziwego Jezusa Chrystusa i zdrową naukę. Wychodząc, jednak z różnych wspólnot nie wiedzą tak naprawdę, w co wierzą Biblijni Chrześcijanie. Są oni zagubieni jak statki we mgle poszukujące światła latarni, która ich uratuje.

Biblia uczy nas, żeCałe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany 2Tym 3,16-17. W związku z tymi słowami mam przeogromną przyjemność zrecenzować najlepszą pozycję chrześcijańską tego roku,W co wierzą Biblijni Chrześcijanieautorstwa bardzo przeze mnie szanowanego Pana Fabiana Błaszkiewicza.

Książka Pana Błaszkiewicza bardzo znanego teologa i biblisty, który prowadzi wspaniałe nauczania na kanale „Tajemny Plan” (You Tube), porusza właśnie temat wiary prawdziwie biblijnych chrześcijan. W tej naprawdę króciutkiej pozycji autor w sposób całkowicie zgodny z Pismem Świętym pisze nam, w co wierzą, prawdziwi uczciwi ludzie, którzy uważają się za naśladowców Jezusa Chrystusa. Książka porusza takie tematy, jak co jest fundamentem naszego wyznania wiary, zawiera Chicagowskie oświadczenie o bezbłędności Biblii, artykuł potwierdzenia i zaprzeczenia, zawiera również bardzo dokładne chrześcijańskie wyznanie wiary względem Boga, ludzkości, Kościoła, zbawienia, czy rzeczy ostatecznych.

Pan Błaszkiewicz nie owijając w bawełnę bardzo uczciwie tłumaczy tym, którzy mienią się chrześcijanami, na czym ich wiara według Biblii powinna się opierać, i jakie aspekty zawierać. Wszystkie informacje w publikacji podparte są wersetami z Pisma Świętego, które jest najwyższym autorytetem. Książka,W co wierzą Biblijni ChrześcijanieChrześcijanie jestpierwszą pozycją wydaną przez Wydawnictwo Epafras, które posiadając również księgarnie, mnie osobiście zachwyca pozycjami o Kościele Prześladowanym.

Chciałabym tutaj dodać kilka swoich prywatnych przemyśleń o autorze, którego będę bardzo uczciwie reklamowała. Moja przygoda z nauczaniem Pana Błaszkiewicza zaczęła się kilka lat temu filmem na kanale Tajemny Plan odnośnie kultu maryjnego w kościele rzymskokatolickim. Było to dla mnie niezwykłe parę godzin wykładu bardzo merytorycznego, zarówno biblijnie jak i historycznie. Będąc pod wielkim wrażeniem wiedzy autora, oczywiście skusiłam się na kolejne odcinki, tutaj pozwolę sobie kilka z nich zareklamować np. bardzo ważne dla mnie odcinki na temat tego czym jest małżeństwo według zamysłu Boga i nauk Pisma Świętego, wspaniały film o tym co dzieje się z człowiekiem po śmierci, a także całe nauczanie w kilku sezonach dotyczące Starego Przymierza. Zachęcam Was Kochani bardzo serdecznie do zajrzenia na stronę Tajemnego Planu. Upewniając się, że Pan Błaszkiewicz mnie nie okłamuję, stał się on dla mnie kopalnią wiedzy w dziedzinie teologii.

Publikacja, którą obecnie wydał pisarz, jest jego pierwszą, ale mam nadzieję, że będzie ich dużo, dużo więcej. . Już nie mogę doczekać się kolejnych, a z zapowiedzi wiem, że kolejne będą równie ciekawe jedna o egzegezie biblijnej na użytek domowy, a druga o tym skąd wiemy, że Biblia jest prawdziwa.

Pozycja, W cowierzą Biblijni Chrześcijanie, jest być może niepozorna, ponieważ to naprawdę, tylko kilka rozdziałów, jednak w sposób bardzo uporządkowany i zrozumiały przedstawia najważniejsze informacje w temacie naszej wiary, i tego jak ona powinna wyglądać jeśli faktycznie chcemy wierzyć biblijnie. Bezsprzecznie jest to najlepsza jak do tej pory pozycja, zarówno dla laików, którzy dopiero sięgają po Pismo Święte jak i dla dojrzałych chrześcijan, którzy chcieliby zweryfikować, czy na pewno ich wiara jest zgodna z Biblią. Oczywiście pozycja ta nie zastąpi osobistej lektury Pisma, ale może ona służyć pomocą w jego studiowaniu.

Jest to publikacja, której nie może zabraknąć na waszych półkach. Poświęćcie jej czas podczas osobistej lektury Biblii. Pochylcie się nad nią przy porannej kawie, czy w przerwie w pracy. Myślę, że Pan Fabian Błaszkiewicz z całą pewnością Was nie zawiedzie, tak jak mnie nie zawodzi od kilku już lat.

„Bóg, który sam jest Prawdą i mówi tylko prawdę, natchnął Pismo Święte, aby w ten sposób objawić się zgubionej ludzkości przez Jezusa Chrystusa jako Stworzyciela i Pana, Odkupiciela i Sędziego. Pismo Święte jest świadectwem o nim samym”.

„Pismo święte, będąc Słowem samego Boga napisanym przez ludzi przygotowanych i kierowanych przez Ducha Świętego, posiada nieomylny boski autorytet we wszystkich kwestiach, które porusza: należy w nie wierzyć jako Boże nauczanie, we wszystkim, co stwierdza; być mu posłusznym jako Bożemu przykazaniu, we wszystkim, czego wymaga; przyjmować jako Bożą rękojmię, we wszystkim, co obiecuje.”

Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa Epafras

 

Obalić króla niech żyje rewolucja!

„- Pani ludzie głodują, nie mają chleba.

• To niech jedzą ciastka”.

Maria Antonina

Świat widział wiele wojen, protestów i rewolucji. Niewątpliwie Rewolucja Francuska była najważniejszą i najbardziej zmieniającą Europę awanturą nad Sekwaną. Francja przed tymi krwawymi wydarzeniami był najpotężniejszym krajem europejskim. Kwitł w niej przemysł, handel i wyrób najbardziej ekskluzywnych towarów na świecie. Francja była również monarchią absolutną, władza króla nie była ograniczona żadnym prawem stanowionym. Państwo zawsze było utożsamiane z osobą władcy, niestety młody król Ludwik XVI nie miał na tyle siły i hartu ducha, aby władać spuścizną swojego poprzednika, który z władzy zrobił absolut Ludwika XIV.

Francja przedrewolucyjna był państwem feudalnym, którego korzeni należy dopatrywać się w średniowieczu. Była ona podzielona na stany, każdy z nich znał swoje miejsce w szeregu. Najwyżej stała szlachta, która w prawdzie nie posiadała udziału we władzy, ale miała całe mnóstwo różnych przywilejów. Kolejne było duchowieństwo kościoła rzymskokatolickiego. Liczyło ono około 120 tysięcy osób. Podziały w samym kościele stanowił fakt, że na wysokich stanowiskach duchowych mogli zasiadać tylko szlachcice, którzy czerpali dochody z ziem uprawnych należących do kościoła. Stan trzeci obejmował chłopstwo i mieszczaństwo. Była to grupa najliczniejsza i najbardziej uciśniona.

Dwór królewski prowadził życie rozrzutne i bardzo wystawne. Rzeczywistą władzę posiadał nie sam król, ale jego faworyci. Niestety liczne wojny i błędy skarbowe doprowadziły do ogromnego zadłużenia kraju. Rozrzutność dworu wzrosła w momencie gdy królową została Maria Antonina Austriaczka. Wielką niechęć do nowej królowej wzbudziła afera naszyjnikowa. Król Ludwik XVI nie był zbyt lubianym władcą i nie posiadał charyzmy. Przemysłowców zaczęto zarzucać coraz to liczniejszymi podatkami, co zmusiło ich do podnoszenia cen, wywołało to wielką inflację. Dwór próbował ratować sytuację i ministrami finansów zostawali kolejno zdolni bankierzy-reformatorzy. Turgot próbował naprawić sytuację finansową ówczesnej Francji poprzez m.in. próbę nałożenia podatków na szlachtę i duchowieństwo, ograniczenie wydatków dworskich oraz przeprowadzenie reform takich jak: swoboda handlu zbożem, zniesienie ograniczeń cechowych i zamiana szarwarków chłopskich na specjalny podatek. Jednak pod naciskiem szlachty i Marii Antoniny został zdymisjonowany.

Zwołanie Stanów Generalnych ostatecznie zaraz po klęsce urodzaju przyczyniło się do wybuchu ogólnego niezadowolenia. Wybuchł bunt, który rankiem 14 lipca 1789 roku doprowadził do zbrojnego wystąpienia mieszkańców Paryża. Paryżanie udali się do arsenału Les Invalides w poszukiwaniu broni Po amunicję (której w arsenale nie było) postanowiono udać się do Bastylii średniowiecznej warowni, która od XVII wieku służyła za więzienie. Gdy Bastylię obległ gęsty tłum, przez pewien czas de Launay liczył na odsiecz wojska, które król ponownie wysłał z Wersalu do Paryża. Dostały one rozkaz otwarcia ognia do zbuntowanych, jednak po dotarciu na miejsce żołnierze przeszli na ich stronę i razem z nimi oblegli twierdzę. We wrześniu w Paryżu zaczęło brakować żywności z powodu obfitych opadów, które zniszczyły większość plonów. Na początku października do króla trafiły pierwsze artykuły konstytucji, wraz z Deklaracją praw człowieka i obywatela. Ludwik XVI odmówił ich podpisania, a także dekretów sierpniowych znoszących feudalizm, co rozgniewało głodujących paryżan.

Rządy króla Ludwika XVI chyliły się ku upadkowi. Jeane Marie Roland minister finansów króla ogłosił, że znaleziono w sejfie podpisane dokumenty, jakoby Ludwik miał blokować Zgromadzenie Narodowe, a później Legislatywę. 11 grudnia 1792 roku rozpoczął się proces Ludwika XVI przed Konwentem. Góra wnosiła o karę śmierci, Bagno było chwiejne. Sami żyrondyści niezbyt zdecydowanie bronili króla, proponując czasem karę więzienia, a czasem uniewinnienie. 15 stycznia 1793 roku, po 24-godzinnym głosowaniu obywatel Louis Capet został uznany za winnego, a 17 stycznia skazany został na karę śmierci.

Ludwika ścięto na gilotynie dnia 21 stycznia. Po nim rządy w kraju przejęli Żyrondyści....

Czarna Księga Rewolucji Francuskiej pod redakcją Renaud Escande to jak do tej pory najlepsze przedstawienie wydarzeń, które tak bardzo wpłynęły nie tylko na losy Francji, ale i całego świata.

Niesamowicie obszerny spis najważniejszej rewolucji w historii dziejów. Pozycja ta jest zbiorem prac różnych autorów, którzy przekonują nas, że przedstawiana od lat Rewolucja Francuska jako prawowita godna chwały i pochwalenia to jeden z najbardziej krwawych okresów, na dodatek rozpoczynający serię rewolucji, wojen i konfliktów, które państwo francuskie odczuwa do dziś.

W pozycji tej znajdziemy wpisy Gr. Woimbee, J. Dumaina, czy F. Hadjadi. W książce poruszane są takie tematy jak np. prześladowania religijne, ikonografia antyrewolucyjna, Maria Antonina Lotaryńska Austriaczka, od rewolucji francuskiej do rewolucji październikowej...

Do tej pory nie przeczytałam nic lepszego w temacie rewolucji francuskiej. Książka wydawnictwa AA jest to przebogaty i przeobfity materiał w tym temacie. Niezwykła dbałość o szczegóły, dokładność tłumaczenia, powiązane wydarzenia, niezwykły zbiór osób i dat. Jestem pod ogromnym wrażenie wkładu pracy w tę publikację.

Trzeba przyznać, że dzieło to jest naprawdę obszerne. Z całą pewnością nie jest to pozycja, którą przeczytamy naraz. Myślę, jednak, że dla wszystkich znawców tematu i pasjonatów ta publikacja będzie złotym runem historii. Z całą pewnością rewolucja ta wpisała się niesamowicie w wydarzenia, które nastąpiły po niej. Myślę również, że dzisiejsza Francja zbiera w tej chwili żniwa po niej, a to jeszcze nie koniec. Przeciętny europejczyk kojarzy tylko z tego czasu Marię Antoninę i jej sławne ciastka, ale tak naprawdę załamanie, jakie nastąpiło po śmierci Ludwika XVI, do dziś przyczynia się do problemów wewnętrznych Francji nie tylko politycznych, ale i laicyzujących to społeczeństwo.

Zachęcam Was Kochani do zapoznania się z tym wyjątkowym dziełem, wydarzenia z XVIII wieku jak najbardziej wpisują się nie tylko w dzisiejszy upadek kraju nad Sekwaną, ale również całej Europy.

Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa AA

 

Każdy ma swój Exodus

„A teraz, jeżeli pilnie słuchać będziecie głosu mojego i przestrzegać mojego przymierza,

będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich ludów, bo moja jest cała ziemia”.

ועתה אם שמוע תשמעו בקלי ושמרתם את בריתי והייתם לי סגלה מכל העמים כי לי כל הארץ

Exodus inaczej Księga Wyjścia dla Izraelitów wyjście było najważniejszym wydarzeniem od czasu przybycia do Egiptu kiedy jeszcze Józef służył u faraona. Józef został przyprowadzony do Egiptu. A Potyfar, dworzanin faraona, dowódca straży przybocznej, Egipcjanin, kupił go od Ismaelitów, którzy go tam przywiedli (Wyjścia 39) Po przybyciu Józefa i jego braci lud Izraelski rozrastał się, a nowy faraon, bojąc się, jego liczności zniewolił cały naród. Uciśnieni Izraelczycy pod wodzą Mojżesza opuścili ziemię egipską, aby od tej pory służyć jednemu Bogu, który wywiódł ich z niewoli. Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli (Wyjścia 20,1).

Okazuje się jednak, że opuszczenie ortodoksyjnej religii żydowskiej również jest wybawieniem, wtedy Exodus przyjmuje podwójne znaczenie. To już drugi tom najlepszej pozycji o narodzie wybranym przez Boga, który swoimi talmudycznymi zasadami zniewolił młodą kobietę, dla której wyjście było początkiem nowego życia.

Deborah Feldman, młoda dziewczyna, która opuszcza wspólnotę Satmar stoi przed wieloma dylematami związanymi ze swoim pochodzeniem. Pytania, które sobie zadaje, są równie bliskie nam. Skąd jestem? Dokąd zmierzam? Czego oczekuję. O ile tom pierwszy przedstawia nam życie kobiety pełne reguł, sprzeczności, wzajemnej pogardy, o tyle tomem drugim autorka zaprasza nas do zapoznania się z tym co spotkało ją po opuszczeniu wspólnoty.

W pozycji Exodus Księga Wyjścia możemy zaobserwować prawdę, która przyświeca pisarce od zawsze mianowicie, że Żydówką się jest a nie tylko bywa. Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, twego Boga, i ciebie wybrał Pan spośród wszystkich ludów, które są na ziemi, abyś był jego wyłącznym ludem (Powtórzonego prawa 14,2). W Exodusie możemy zapoznać się z podróżą jaką odbywa Pani Feldman śladami swojej babki. Jest to przejmująca wyprawa do przeszłości, czasów wojny, holokaustu, prześladowań, poszukiwania własnej tożsamości, i odpowiedzi na najważniejsze pytania.

My zaś wołaliśmy do Pana, Boga naszych ojców, i Pan wysłuchał naszego głosu, i wejrzał na naszą udrękę i mozół oraz na nasz ucisk (Powtórzonego prawa 26,7)

ונצעק אל יהוה אלהי אבתינו וישמע יהוה את קלנו וירא את ענינו ואת עמלנו ואת לחצנו

Wędrówka po całej Europie pozwala odkryć pisarce swoją tożsamość, a także poznanie prawdziwej historii Żydów podczas i po II wojnie światowej. Niezwykle przejmująca pozycja, która utwierdza nas w tym, że prawda zawsze się obroni. Prywatny Exodus Pani Feldman, dzięki któremu zmienia ona swoje nastawienie do samego wyznania mimo tego, że wspólnota tak bardzo ją skrzywdziła. Nie wątpliwie pozycja Pani Debory zarówno tom I jak i II to najlepsze świadectwo wiary i obrony własnej tożsamości.

Osobista refleksja

Publikacja Exodus Księga Wyjścia moim zdaniem jest niewątpliwie najlepszą książką biograficzną 2021 roku.

W natłoku pro Izraelskich informacji, kiedy z obiektywnych krytyków robi się antysemitów, a prawda, mimo że głośno mówiona przez Żydów zarówno w Izraelu jak i w Europie jest całkowicie przykrywana informacjami Przedsiębiorstwa Holokaust, Pani Debora Feldman po raz kolejny nie boi się napisać o swoim życiu i tym, co musiała przejść. Książka niezwykle intymna, bardzo mocna werbalnie, z pokładami uczuć i emocji pozwala nam przejść przez drzwi zrobione z wyidealizowania, nieprawdy, i sztucznej nagonki.

Jestem pod ogromnym wrażeniem, że pomimo tego, iż przeżycia kobiety z całą pewnością były ciężkie, potrafiła ona, napisać publikację tak bardzo merytoryczną, pełną dobrych emocji i miłości do swojej rodziny i pochodzenia. Nie ma religii, czy wspólnoty idealnej, ale najważniejsze jest, aby dostrzegać błędy i wady, a kiedy zobaczymy, że coś wpływa na nas destrukcyjnie odejść. Mam wielką nadzieję, że Pani Deborah Feldman pokusi się o napisanie kolejnego tomu tej jakże trudnej książki. Jestem przekonana, że autorce wcale nie było łatwo zrezygnować i odejść co możemy śledzić w pierwszej części dzieła Unorthodox.

Z całego serca polecam Wam Kochani Exodus Księga Wyjścia, ale również Unorthodox. Obie pozycje są niezwykle ważne zwłaszcza dziś kiedy kłamstwo miesza się z prawdą. Obie książki ukazały się nakładem Wydawnictwa Poradnia K. Są to pozycje, których nie możecie przegapić, które musicie przeczytać, musicie mieć!

Panie, zbadałeś mnie i znasz. Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, Rozumiesz myśl moją z daleka. Ty wyznaczasz mi drogę i spoczynek, Wiesz dobrze o wszystkich ścieżkach moich. Jeszcze bowiem nie ma słowa na języku moim, A Ty, Panie, już znasz je całe. Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu I kładziesz na mnie rękę swoją. Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął. Dokąd ujdę przed duchem twoim? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę? Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, A jeśli przygotuję sobie posłanie w krainie umarłych, I tam jesteś. Gdybym wziął skrzydła rannej zorzy I chciał spocząć na krańcu morza, Nawet tam prowadziłaby mnie ręka twoja, Dosięgłaby mnie prawica twoja.

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע

אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק

ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה

כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה

אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה

פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה

אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח

אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך

אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים

גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך


Wersety biblijne podane za Biblią Warszawską.

Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa Poradnia K