„- Pani ludzie głodują, nie mają chleba.
- To niech jedzą ciastka”.
Maria Antonina
Świat widział wiele wojen, protestów i rewolucji. Niewątpliwie Rewolucja Francuska była najważniejszą i najbardziej zmieniającą Europę awanturą nad Sekwaną. Francja przed tymi krwawymi wydarzeniami był najpotężniejszym krajem europejskim. Kwitł w niej przemysł, handel i wyrób najbardziej ekskluzywnych towarów na świecie. Francja była również monarchią absolutną, władza króla nie była ograniczona żadnym prawem stanowionym. Państwo zawsze było utożsamiane z osobą władcy, niestety młody król Ludwik XVI nie miał na tyle siły i hartu ducha, aby władać spuścizną swojego poprzednika, który z władzy zrobił absolut Ludwika XIV.
Francja przedrewolucyjna był państwem feudalnym, którego korzeni należy dopatrywać się w średniowieczu. Była ona podzielona na stany, każdy z nich znał swoje miejsce w szeregu. Najwyżej stała szlachta, która w prawdzie nie posiadała udziału we władzy, ale miała całe mnóstwo różnych przywilejów. Kolejne było duchowieństwo kościoła rzymskokatolickiego. Liczyło ono około 120 tysięcy osób. Podziały w samym kościele stanowił fakt, że na wysokich stanowiskach duchowych mogli zasiadać tylko szlachcice, którzy czerpali dochody z ziem uprawnych należących do kościoła. Stan trzeci obejmował chłopstwo i mieszczaństwo. Była to grupa najliczniejsza i najbardziej uciśniona.
Dwór królewski prowadził życie rozrzutne i bardzo wystawne. Rzeczywistą władzę posiadał nie sam król, ale jego faworyci. Niestety liczne wojny i błędy skarbowe doprowadziły do ogromnego zadłużenia kraju. Rozrzutność dworu wzrosła w momencie gdy królową została Maria Antonina Austriaczka. Wielką niechęć do nowej królowej wzbudziła afera naszyjnikowa. Król Ludwik XVI nie był zbyt lubianym władcą i nie posiadał charyzmy. Przemysłowców zaczęto zarzucać coraz to liczniejszymi podatkami, co zmusiło ich do podnoszenia cen, wywołało to wielką inflację. Dwór próbował ratować sytuację i ministrami finansów zostawali kolejno zdolni bankierzy-reformatorzy. Turgot próbował naprawić sytuację finansową ówczesnej Francji poprzez m.in. próbę nałożenia podatków na szlachtę i duchowieństwo, ograniczenie wydatków dworskich oraz przeprowadzenie reform takich jak: swoboda handlu zbożem, zniesienie ograniczeń cechowych i zamiana szarwarków chłopskich na specjalny podatek. Jednak pod naciskiem szlachty i Marii Antoniny został zdymisjonowany.
Zwołanie Stanów Generalnych ostatecznie zaraz po klęsce urodzaju przyczyniło się do wybuchu ogólnego niezadowolenia. Wybuchł bunt, który rankiem 14 lipca 1789 roku doprowadził do zbrojnego wystąpienia mieszkańców Paryża. Paryżanie udali się do arsenału Les Invalides w poszukiwaniu broni Po amunicję (której w arsenale nie było) postanowiono udać się do Bastylii średniowiecznej warowni, która od XVII wieku służyła za więzienie. Gdy Bastylię obległ gęsty tłum, przez pewien czas de Launay liczył na odsiecz wojska, które król ponownie wysłał z Wersalu do Paryża. Dostały one rozkaz otwarcia ognia do zbuntowanych, jednak po dotarciu na miejsce żołnierze przeszli na ich stronę i razem z nimi oblegli twierdzę. We wrześniu w Paryżu zaczęło brakować żywności z powodu obfitych opadów, które zniszczyły większość plonów. Na początku października do króla trafiły pierwsze artykuły konstytucji, wraz z Deklaracją praw człowieka i obywatela. Ludwik XVI odmówił ich podpisania, a także dekretów sierpniowych znoszących feudalizm, co rozgniewało głodujących paryżan.
Rządy króla Ludwika XVI chyliły się ku upadkowi. Jeane Marie Roland minister finansów króla ogłosił, że znaleziono w sejfie podpisane dokumenty, jakoby Ludwik miał blokować Zgromadzenie Narodowe, a później Legislatywę. 11 grudnia 1792 roku rozpoczął się proces Ludwika XVI przed Konwentem. Góra wnosiła o karę śmierci, Bagno było chwiejne. Sami żyrondyści niezbyt zdecydowanie bronili króla, proponując czasem karę więzienia, a czasem uniewinnienie. 15 stycznia 1793 roku, po 24-godzinnym głosowaniu obywatel Louis Capet został uznany za winnego, a 17 stycznia skazany został na karę śmierci.
Ludwika ścięto na gilotynie dnia 21 stycznia. Po nim rządy w kraju przejęli Żyrondyści....
Czarna Księga Rewolucji Francuskiej pod redakcją Renaud Escande to jak do tej pory najlepsze przedstawienie wydarzeń, które tak bardzo wpłynęły nie tylko na losy Francji, ale i całego świata.
Niesamowicie obszerny spis najważniejszej rewolucji w historii dziejów. Pozycja ta jest zbiorem prac różnych autorów, którzy przekonują nas, że przedstawiana od lat Rewolucja Francuska jako prawowita godna chwały i pochwalenia to jeden z najbardziej krwawych okresów, na dodatek rozpoczynający serię rewolucji, wojen i konfliktów, które państwo francuskie odczuwa do dziś.
W pozycji tej znajdziemy wpisy Gr. Woimbee, J. Dumaina, czy F. Hadjadi. W książce poruszane są takie tematy jak np. prześladowania religijne, ikonografia antyrewolucyjna, Maria Antonina Lotaryńska Austriaczka, od rewolucji francuskiej do rewolucji październikowej...
Do tej pory nie przeczytałam nic lepszego w temacie rewolucji francuskiej. Książka wydawnictwa AA jest to przebogaty i przeobfity materiał w tym temacie. Niezwykła dbałość o szczegóły, dokładność tłumaczenia, powiązane wydarzenia, niezwykły zbiór osób i dat. Jestem pod ogromnym wrażenie wkładu pracy w tę publikację.
Trzeba przyznać, że dzieło to jest naprawdę obszerne. Z całą pewnością nie jest to pozycja, którą przeczytamy naraz. Myślę, jednak, że dla wszystkich znawców tematu i pasjonatów ta publikacja będzie złotym runem historii. Z całą pewnością rewolucja ta wpisała się niesamowicie w wydarzenia, które nastąpiły po niej. Myślę również, że dzisiejsza Francja zbiera w tej chwili żniwa po niej, a to jeszcze nie koniec. Przeciętny europejczyk kojarzy tylko z tego czasu Marię Antoninę i jej sławne ciastka, ale tak naprawdę załamanie, jakie nastąpiło po śmierci Ludwika XVI, do dziś przyczynia się do problemów wewnętrznych Francji nie tylko politycznych, ale i laicyzujących to społeczeństwo.
Zachęcam Was Kochani do zapoznania się z tym wyjątkowym dziełem, wydarzenia z XVIII wieku jak najbardziej wpisują się nie tylko w dzisiejszy upadek kraju nad Sekwaną, ale również całej Europy.
Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa AA
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz