Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Dramat. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Dramat. Pokaż wszystkie posty

środa, 29 czerwca 2022

Pytania o Boga





Wiara, miłość i nadzieja kroczą nocą: wierzą w to, co niewiarygodne, kochają to, co zabierają i porzucają, mają nadzieję wbrew wszelkiej nadziei”.


Gdy w roku 2017 pojawiła się w sprzedaży powieść Chata Williama Younga, zachwalana niemal na każdym kroku pomyślałam, że muszę się na nią skusić. Przyznam, że początek mi się naprawdę podobał, ale zakończenie było dla mnie ogromnym rozczarowaniem i jako osoba wierząca uważałam je za herezję. Całkiem niedawno ukazała się w sprzedaży pozycja Nieznajomy na tratwie Pana Mitcha Alboma, która zaciekawiła mnie na tyle, aby dać drugą szansę publikacji podobnej do wyżej wspomnianej Chaty. O ile na drugi tom książki Younga się nie pokusiłam, to dzieło Alboma wywołało u mnie naprawdę wiele pozytywnych emocji.

Fabuła jak z filmu katastroficznego grupa osób na tratwie walczy o przeżycie na morzu po katastrofie jachtu. Brakuje im wszystkiego, opuszcza ich nawet nadzieja na to, że ktoś przyjdzie im z pomocą. W pewnym momencie na falach pojawia się postać mężczyzny, który twierdzi, że jest Bogiem. Od tej chwili tratwa staje się miejscem duchowych przemian, głębokich rozmyślań i walki dobra ze złem w naszych bohaterach. Czy człowiek, którego spotykają rozbitkowie, faktycznie jest tym, za kogo się podaje? Spotkanie jest tak surrealistyczne, że ludzie sami nie wiedzą, czy są jeszcze na morzu, czy w niebie, a może trafili do samego piekła. Tę tajemnicę próbuje rozwikłać Jarty LeFleur główny inspektor na wyspie Montserrat, na której rok po rozbiciu jachtu znaleziono nie tylko pustą tratwę, ale także dziennik jednego z rozbitków.

Jest to typowa książka o wierze i nadziei, zabiera czytelnika w głąb własnego ja. Zmusza do myślenia, zachęca do przewartościowania własnego życia, zagłębienia się w swoją wiarę lub jej brak. Zachęca do analizy przekonań, stawia trudne pytania, na które czasami nie mamy odpowiedzi. Kieruje nasze myśli, ku przyszłości jednocześnie zachęca do pogodzenia się z przeszłością. Publikacja pyta o miejsce Boga w naszym życiu, oraz relację z nim. Autor, poruszając temat Jego istnienia, jednocześnie nie zmusza nas do przyjęcia jego światopoglądu. Książka jest raczej zachętą do dialogu wewnętrznego czytelnika z samym sobą, oraz powrotem do wiary. Ciesze się, że Pisarz nie dokonał przekłamań w najważniejszym dla Chrześcijanina temacie, jak w powieści Chata. Widać, że dzieło to jest głęboko przemyślane, a jego fabuła ma także przyciągnąć ludzi, niewierzących. Książka na pewno zmusza do głębokich przemyśleń, ciężko zapomnieć o tym, co się w niej przeczytało. Z całą pewnością publikacja próbuje przekonać odbiorcę do tego, aby nigdy nie rezygnować z wiary i nadziei w życiu.


Nieznajomy na tratwie, moim zdaniem jest jedną z ciekawszych pozycji o uduchowieniu, oraz wierze w Boga. Myślę, że nawet ateista wyciągnie z niej coś dla siebie. Książkę tę, można także potraktować jako ciekawostkę, ale nie można przejść obok niej obojętnie.

Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa Zysk i S-ka


 

wtorek, 14 grudnia 2021

Magiczne wznowienie




Miłość to pomieszanie podziwu, szacunku i namiętności. Jeśli żywe jest choć jedno z tych uczuć, to nie ma o co robić szumu. Jeśli dwa, to nie jest to mistrzostwo świata, ale blisko. Jeśli wszystkie trzy, to śmierć jest już niepotrzebna – trafiłaś do nieba za życia”.


William Wharton








To już kolejne wznowienie, powieści wszech czasów Nicholasa Evansa Zaklinacz koni. Wydawać by się mogło, że powieść ta już nikogo nie wzruszy, nie zachwyci, ani nie porwie, jednak okazuje się, że po raz kolejny nowe wydanie tego bestsellera przyciąga miliony czytelników zarówno w Polsce jak i za granicą.


Gdy pozycja Pana Evansa ukazała się po raz pierwszy w 1995 roku, nikt nie przypuszczał, że stanie się jedną z najbardziej poczytnych publikacji na rynku wydawniczym. Fabuła zwróciła uwagę zarówno miłośników romansu obyczajowego jak i krytyków literackich, którzy niespodziewanie nie mieli zastrzeżeń do pozycji. Po spektakularnym sukcesie nadszedł czas na niezapomnianą ekranizację, która ukazała się w roku 1998, a w roli głównej ujrzeliśmy na dużym ekranie samego Roberta Redforda. Film powalił na kolana, zdobywając kolejno Oscara za najlepszą piosenkę A Soft Place To Fall, w roku 1998, następnie otrzymał nominację do Złotych Globów za najlepszy dramat oraz dla najlepszego reżysera (Robert Redford).




Zaklinacz koni jako publikacja książkowa bardzo długo utrzymywała się na listach bestsellerów. Zarówno wydawnictwa zagraniczne jak i polskie wznawiały pozycję, która przyciąga do księgarń miliony fanów zaklinacza koni i jego historii. Pokrótce fabuła książki opowiada nam historię Grace, która po ciężkim wypadku na koniu, podczas którego wpada wraz z nim, pod ciężarówkę nie może dojść do siebie. Również jej koń dziczeje i nie daje się już nikomu dosiąść. Matka naszej bohaterki nie zgadza się na uśpienie konia i postanawia znaleźć w Ameryce mężczyznę zwanego zaklinaczem koni. Podobno człowiek ten potrafi wpływać na psychikę tych zwierząt i nad nimi panować. Kobieta liczy na to, że mężczyzna pomoże nie tylko zwierzęciu, ale i jej córce.


Tak zaczyna się niezwykła przyjaźń między koniem i człowiekiem, a także miłość, która łączy dwoje ludzi po przejściach.




O dziele Zaklinacz koni słyszałam od dawna, jednak nie mogłam się do tej publikacji przekonać. Jakoś mnie ona nie ciągnęła, zawsze zostawiałam ją na później. Filmu nigdy nie oglądałam, myślę, że go nie obejrzę, boje się, że mnie rozczaruje, a po przeczytaniu książki nie chcę czuć niesmaku. Pozycję tę w końcu otworzyłam i przyznam, że przepadłam. Dla mnie osobiście nie jest to dramat, raczej obyczajówka z wątkiem miłosnym… jakoś dramaty zawsze inaczej mi się kojarzą i nie podciągnęłabym tej pozycji pod ten gatunek.


Niezwykle ciepła, ogromnie wzruszająca, pełna emocji, opowieść urzeka swoją delikatnością, polotem, i magiczną fabułą. Niezwykła przyjaźń człowieka z koniem, do tego subtelna, delikatna miłość, opis społeczeństwa i perypetii mieszkańców miasteczka, przenoszą nas w świat, którego nie ma w rzeczywistości.


Nasz główny bohater nie tylko wspaniale zaklina konie, ale potrafi również zmieniać ludzi dookoła siebie na lepsze.


Zaklinacz koni Wydawnictwa Zysk i S-ka to wznowienie, którego nie można przegapić. Jestem przekonana, że wzruszy was do łez tak jak mnie. Pozycja Pana Evansa, porywa, prowokuje do zmian we własnym wnętrzu, oraz zachęca do przyjrzenia się naszym własnym duszom.


Jeśli jeszcze nie znacie dzieła Pisarza, koniecznie musicie to nadrobić. Książka przesiąknięta niezwykłym ciepłem oczaruje Was do tego stopnia, że będziecie chcieli do niej wracać bez końca.


Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa Zysk i S-ka



 

 https://www.youtube.com/@Literackiewiadomo%C5%9Bcizwiejs-l3t