sobota, 6 grudnia 2025

Ekonomia dla początkujących






 Friedrich August von Hayek




„Największym niebezpieczeństwem jest przekonanie, że ludzie mogą zaplanować gospodarkę lepiej, niż zrobi to wolny rynek.”



„Uliczny ekonomista” Pana Axela Kaisera to książka, która wykracza poza tradycyjne ramy literatury popularnonaukowej. Choć Autor deklaruje, że jego celem jest przybliżenie czytelnikom podstaw ekonomii, publikacja ta stanowi również manifest ideowy. Pan Kaiser występuje nie tylko jako popularyzator nauki, lecz także jako obrońca klasycznego liberalizmu, wolnego rynku i indywidualnej odpowiedzialności. Jego książka to równocześnie zbiór argumentów, krytyka współczesnych tendencji politycznych oraz apel o zmianę sposobu myślenia o gospodarce. To właśnie połączenie edukacji i ideologii sprawia, że „Uliczny ekonomista” jest lekturą, która wzbudza silne emocje i prowokuje do intelektualnej dyskusji.

Jednym z kluczowych wątków książki jest przekonanie, że w debacie publicznej dominują mity i uproszczenia, które prowadzą do błędnych decyzji politycznych. Pisarz uważa, że ekonomia została zepchnięta na margines w rozmowach o ważnych sprawach społecznych, a jej miejsce zajęła retoryka oparta na emocjach. Politycy – zdaniem Autora – często kierują się potrzebą zdobycia poparcia, a nie rzetelną analizą konsekwencji swoich działań. W rezultacie powstają rozwiązania, które w krótkim okresie wydają się atrakcyjne, lecz w dłuższej perspektywie przynoszą szkody. Książka ma więc na celu uzbroić czytelnika w narzędzia pozwalające odróżnić propozycje sensowne od populistycznych. Pan Kaiser opiera się na klasycznej myśli liberalnej, w szczególności na spuściźnie ekonomistów takich jak Friedrich Hayek czy Milton Friedman. Podkreśla znaczenie spontanicznego porządku, czyli przekonania, że społeczeństwo rozwija się najlepiej wtedy, gdy ludzie sami – poprzez swoje decyzje, innowacje i przedsiębiorczość – tworzą wartościowe instytucje i rozwiązania, zamiast polegać na odgórnym planowaniu. Centralnym argumentem Pisarza jest to, że wolny rynek nie jest chaosem, lecz naturalnym systemem współpracy, w którym indywidualne działania przynoszą społeczne korzyści. Pan Kaiser wskazuje przy tym, że wiele problemów gospodarczych wynika nie z nadmiaru wolności, lecz z jej ograniczania.

Znaczącą część książki stanowi krytyka interwencjonizmu państwowego. Pisarz analizuje mechanizmy, które mają – w zamierzeniu polityków – pomagać najuboższym lub stabilizować gospodarkę, a które w praktyce mogą pogłębiać istniejące problemy. Przykładem jest kontrola cen mieszkań, która prowadzi do spadku podaży i pogorszenia jakości budownictwa, czy podwyższanie płacy minimalnej, które może zniechęcać przedsiębiorców do tworzenia nowych miejsc pracy, zwłaszcza dla osób o niższych kwalifikacjach. Pan Kaiser nie twierdzi, że wszystkie działania państwa są szkodliwe, lecz argumentuje, że ich skutki należy analizować nie tylko w kontekście celów deklarowanych, lecz przede wszystkim rezultatów realnych. Istotne miejsce w książce zajmuje krytyka narracji o „złych kapitalistach” i „nieuniknionej niesprawiedliwości wolnego rynku”. Autor przekonuje, że nierówności same w sobie nie są dowodem niesprawiedliwości; często wynikają z różnic w umiejętnościach, innowacyjności czy pracowitości. Podkreśla, że w systemach wolnorynkowych bogactwo nie powstaje kosztem innych, lecz dzięki tworzeniu wartości, z której korzystają również mniej zamożni członkowie społeczeństwa. Wskazuje przy tym na historyczne przykłady społeczeństw, gdzie wzrost gospodarczy – możliwy dzięki wolności gospodarczej – doprowadził do poprawy warunków życia milionów ludzi. To właśnie te argumenty stanowią trzon jego obrony kapitalizmu jako systemu o największym potencjale do generowania dobrobytu.

Z drugiej strony, Pan Kaiser nie idealizuje współczesnej gospodarki. Zwraca uwagę na relacje między rynkiem a państwem, analizując problem tzw. kapitalizmu kolesiowskiego (crony capitalism), w którym przedsiębiorcy uzyskują przywileje dzięki powiązaniom politycznym. Autor podkreśla, że taki system nie ma nic wspólnego z prawdziwym wolnym rynkiem i w rzeczywistości działa jak forma korporacyjnego socjalizmu, w którym prywatne interesy są chronione kosztem obywateli. Ten element książki dowodzi, że Pisarz jest świadomy złożoności rzeczywistości gospodarczej i nie neguje jej patologii – lecz wskazuje ich właściwe źródła. Atutem „Ulicznego ekonomisty” jest styl narracji. Pan Kaiser pisze żywo, jasno i bez akademickiej sztywności. Zamiast wykresów i trudnych wzorów przywołuje przykłady, anegdoty i analogie, które pomagają zrozumieć nawet skomplikowane mechanizmy ekonomiczne. Jego celem nie jest tworzenie podręcznika, lecz zbudowanie podstawowego zestawu intuicji, które pozwolą czytelnikowi lepiej interpretować debatę publiczną. Dzięki temu książka pełni funkcję nie tylko edukacyjną, lecz także emancypacyjną – wyzwala czytelnika z uproszczonych schematów myślenia i skłania do samodzielnej analizy.

Mimo wielu zalet książka ma również słabe strony. Krytycy wskazują, że Autor niekiedy popada w przesadną pewność siebie, przedstawiając złożone problemy społeczne w sposób zbyt jednoznaczny. W Jego narracji rzadko pojawia się wątpliwość czy refleksja nad tym, że realna gospodarka często wymaga kompromisów, a nie tylko trzymania się jednej doktryny. Niektórzy zarzucają Panu Kaiserowi, że jego argumenty mają charakter bardziej publicystyczny niż naukowy. Jednak nawet jeśli autor jest stronniczy, jego stronniczość jest uczciwa: nie ukrywa swojej perspektywy, lecz otwarcie ją prezentuje i broni za pomocą logicznych argumentów.

Podsumowując, Uliczny ekonomista Pana Axela Kaisera to książka, która z jednej strony popularyzuje ekonomię w sposób przystępny i angażujący, a z drugiej – stanowi manifest liberalnej wizji społeczeństwa. Jej lektura daje czytelnikowi narzędzia do lepszego rozumienia mechanizmów rządzących gospodarką, jednocześnie zachęcając do krytycznego myślenia i kwestionowania popularnych narracji politycznych. Nawet jeśli ktoś nie zgadza się z liberalnymi przekonaniami Autora, książka ta może być dla niego wartościowym impulsem do refleksji i pogłębienia własnych poglądów. Właśnie dlatego „Uliczny ekonomista” jest pozycją godną polecenia – nie tylko jako wprowadzenie do ekonomii, lecz także jako głos w ważnej debacie o przyszłości współczesnych społeczeństw.


Książkę do recenzji otrzymałam od Wydawnictwa Freedom Publishing

Zmarli po wojnie







„Na wojnie nie ma ludzi starych. Są tylko młodzi, którzy zbyt szybko dorośli.”

— Erich Maria Remarque (duch jego twórczości)

Książka Ochrona grobów i cmentarzy wojennych z perspektywy prawa międzynarodowego i polskich regulacji prawnych, wydana przez Instytut Pamięci Narodowej, jest jednym z najbardziej kompleksowych polskich opracowań dotyczących statusu prawnego grobów wojennych, ich ochrony oraz roli, jaką odgrywają w polityce historycznej i systemie prawnym państwa. Publikacja stanowi próbę uporządkowania wielowątkowej problematyki, łącząc analizę prawnomiędzynarodową, krajowe regulacje ustawowe i administracyjne oraz interpretacje wynikające z badań historycznych i praktyki instytucji zajmujących się miejscami pamięci.

Jednym z największych atutów publikacji jest jej precyzyjne nawiązanie do kontekstu międzynarodowego, w którym ochrona miejsc pochówku związanych z konfliktami zbrojnymi jest obowiązkiem państw wynikającym z wieloletniego procesu formowania się międzynarodowego prawa humanitarnego. Autorzy przypominają, że już XIX-wieczne konwencje haskie podkreślały konieczność szacunku dla zmarłych żołnierzy i obowiązek zapewnienia im godnych pochówków. Z czasem obowiązek ten został rozszerzony i uszczegółowiony wraz z przyjęciem Konwencji Genewskich z 1949 r. oraz Protokołów dodatkowych z 1977 r. Według tych norm:

państwa muszą prowadzić ewidencję i identyfikację zwłok,

miejsca pochówków powinny być trwale oznaczone i chronione,

grobów nie wolno niszczyć czy przenosić bez uzasadnionej potrzeby i odpowiedniej procedury,

rodziny zmarłych mają prawo do informacji o miejscu ich pochowania.

Publikacja IPN przedstawia, jak normy te funkcjonują nie tylko teoretycznie, lecz także w praktyce działania współczesnych państw – w tym Polski, która podejmuje zobowiązania w ramach ONZ, NATO czy umów bilateralnych dotyczących opieki nad grobami zagranicznych żołnierzy na terytorium RP. Książka zwraca uwagę na jeszcze jeden aspekt: prawo humanitarne nie kończy swojego działania wraz z ustaniem konfliktu. Obowiązki państwa trwają również wiele dekad później, nawet gdy konflikt dawno utracił żywą obecność w świadomości społecznej. Polska, ze względu na burzliwą historię, jest szczególnym obszarem, na którym obowiązki te kumulują się wobec pochówków żołnierzy wielu armii – polskich, niemieckich, radzieckich, austro-węgierskich, ukraińskich czy żołnierzy z okresu powstań.

Drugą część książki poświęcono omówieniu polskich przepisów, wśród których kluczowe znaczenie ma ustawa z 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych, nadal obowiązująca – z późniejszymi zmianami – mimo upływu ponad 90 lat od jej uchwalenia. Autorzy pokazują, że ustawa ta jest niezwykle trwałym fundamentem systemu prawnego, a jej konstrukcja okazała się zadziwiająco odporna na zmiany ustrojowe i administracyjne. W publikacji omówiono m.in.:



zakres odpowiedzialności gmin, których obowiązkiem jest utrzymanie grobów wojennych,

rolę wojewodów jako organów nadzorczych,

uprawnienia i zadania Instytutu Pamięci Narodowej, który prowadzi działania badawcze, dokumentacyjne i edukacyjne,

szczegółowe zasady dotyczące finansowania prac renowacyjnych,

regulacje dotyczące ekshumacji, przenoszenia mogił i ustalania ich statusu,

zależność między prawem ochrony zabytków a prawem dotyczącym grobów wojennych.

Analizując ustawę z 1933 r., Autorzy zwracają uwagę na jej ogromną wagę jako aktu, który przetrwał kolejne epoki – II Rzeczpospolitą, okres PRL i III Rzeczpospolitą – będąc stale podstawą opieki państwa nad miejscami związanymi z historią militarną i cierpieniem ludności cywilnej.

Jedną z części książki, która zasługuje na szczególne podkreślenie, jest refleksja nad kulturowym i symbolicznym wymiarem cmentarzy wojennych. Groby wojenne są bowiem szczególną kategorią miejsc pamięci: funkcjonują na styku historii, polityki, prawa i emocji społecznych. Autorzy zwracają uwagę, że:

miejsca te mogą stać się przedmiotem sporów o interpretację przeszłości,

państwo ma obowiązek zachować bezstronność i respektować zasady prawa humanitarnego,

konieczne jest prowadzenie dialogu z państwami, których obywatele są pochowani na terenie Polski,

polityka pamięci musi respektować zarówno wymogi prawa, jak i lokalną tożsamość oraz uczucia mieszkańców.

Szczególnie cenne jest omówienie przypadków, w których dochodziło do konfliktów na tle grobów i pomników wojennych – zwłaszcza dotyczących armii niemieckiej i radzieckiej. Publikacja pokazuje, jak skomplikowanym zadaniem jest pogodzenie obowiązków międzynarodowych z wrażliwością społeczną i pamięcią o doświadczeniach historycznych. Książka nie poprzestaje na warstwie teoretycznej, lecz bogato ilustruje swoje tezy przykładami z praktyki administracyjnej. Twórcy opisują realne wyzwania:

trudności w identyfikacji miejsc pochówku na terenach, które były wielokrotnie areną walk,

problemy z dokumentacją archiwalną i jej rozbieżnościami,

konieczność godzenia różnych poziomów przepisów – od gminnych po międzynarodowe,

kwestie finansowania i dostępności specjalistów konserwatorskich,

konflikty związane z przenoszeniem szczątków podczas inwestycji infrastrukturalnych.

Szczegółowo przedstawiono również wytyczne techniczne dotyczące renowacji, oznakowania i ewidencji miejsc pochówku, co czyni tę publikację narzędziem o dużej wartości praktycznej. Książka wydana przez Instytut Pamięci Narodowej jest dziełem ważnym z kilku powodów:

1. Kompleksowość ujęcia

Łączy prawo krajowe, międzynarodowe, historię, administrację publiczną i kwestie ochrony zabytków.



2. Aktualność problematyki

W dobie licznych debat o usuwaniu pomników, rewitalizacji cmentarzy oraz ekshumacjach książka dostarcza rzetelnego, merytorycznego spojrzenia na obowiązki wynikające z prawa.



3. Praktyczne znaczenie

Publikacja może być wykorzystywana przez urzędników, służby konserwatorskie, badaczy, nauczycieli oraz instytucje kultury.



4. Budowanie kultury pamięci

Pokazuje, że szacunek dla zmarłych – bez względu na narodowość czy przynależność wojskową – jest elementem współczesnych standardów cywilizacyjnych oraz przejawem odpowiedzialności państwa.

Książka Ochrona grobów i cmentarzy wojennych z perspektywy prawa międzynarodowego i polskich regulacji prawnych stanowi jedno z najważniejszych współczesnych polskich opracowań dotyczących prawnej i cywilizacyjnej ochrony miejsc pamięci. Jej siłą jest umiejętne połączenie analiz stricte prawniczych z refleksją nad pamięcią zbiorową, polityką historyczną i praktyką administracyjną. Dzięki temu publikacja IPN nie tylko pogłębia wiedzę, ale również przypomina o moralnym wymiarze troski o miejsca spoczynku poległych – zarówno tych, którzy walczyli w obronie polskiej państwowości, jak i tych, którzy znaleźli się na jej ziemiach w wyniku burzliwych wydarzeń XX wieku.

Książkę do recenzji otrzymałam od Instytutu Pamięci narodowej
 


 

Ekonomia dla początkujących

  Friedrich August von Hayek „Największym niebezpieczeństwem jest przekonanie, że ludzie mogą zaplanować gospodarkę lepiej, niż zrobi to wol...