Dzieci czyjeś i niczyje.

 Katarzyna Nowak wspaniała Pisarka wydała trudną i kontrowersyjną książkę pod patronatem jednego z najlepszych i najsławniejszych historyków świata - prof. Normana Daviesa.

Odwaga Autorki w poruszeniu tematu, którym od zawsze żyje cały świat zasługuje na uznanie i szacunek.
O dzieciach, podczas rewolucji przemysłowej w takich krajach jak : Polska, Anglia,, Stany Zjednoczone napisano wiele. Jednak różnica, gdy się czyta tę publikację jest podstawowa. Autorka pokazuje nam, prawdzie dzieci i przede wszystkim dopuszcza je do głosu.

Katarzyna Nowak napisała również inne ciekawe książki np. " Piękni ludzie". Zdobyła nagrodę w konkursie " Książka historyczna, nie musi być nudna" Ceniona i promowana, przez wydawców wielu polskich czasopism min " Mówią wieki" czy " Książka". Dziś zaskakuje nas nową pozycją na rynku.

" Dzieci rewolucji przemysłowej" - Dzieci bez prawa głosu, bez prawa do decydowania o sobie, dzieci czyjeś a tak naprawdę niczyje, zmuszane do ciężkiej pracy ponad własne siły. Pod okiem i batem rodziców i pracodawców.
Publikacja przedstawia w bardzo brutalny i okrutny sposób prawdę o tym, w jaki sposób wzbogacało się społeczeństwo. Dzięki komu, dzięki czyjemu poświęceniu, chorobom i śmierci dziś gospodarki wielu krajów funkcjonują na tak wysokim poziomie.
Katorżnicza praca, głód, nędza, cierpienie dzieci, na które przymykano oko. Rewolucja przemysłowa była podstawą zwrotu " Jak widzieć, żeby nie zobaczyć."
Książka opowiada o pięciorgu dzieciach, które miały odwagę zabrać głos i powiedzieć prawdę o swoim życiu, dramacie, i ciężkich chwilach, co przeżywały gdy były zmuszane, aby po raz kolejny iść do pracy, ponad swoje możliwości i siły.
5 historii, pięć rodzin, pięć spojrzeń na świat, ludzi oraz konsekwencje dziecięcej tragedii.

Książka ważna, brutalna i rzeczywista. Jednocześnie piękna w swej tragedii ponieważ pokazuje również nadzieję i wiarę w lepsze jutro.
Czytałam ją i płakałam. Nachodziło mnie od razu zdanie z książki " Medaliony" - " Ludzie ludziom zgotowali ten los"
Zastanawiałam się gdzie i kim byli rodzice, którzy pozwalali na to co się robi z ich dziećmi. Jakimi musieli być ludźmi, aby do tego dopuścić. Gdzie była władza, gdzie byli ludzie, którzy tak pięknie mówili wtedy o prawach człowieka.
Ta pozycja książkowa mną wstrząsnęła.
Zastanówmy się dziś ... Przecież w XXI wieku są kraje, w których robi się to samo co z naszymi bohaterami.
Azja Południowa, Indie, Pakistan, Nepal, Filipiny... Gdzie są rządy tych krajów? Gdzie są ludzie? Gdzie obywatele, organizacje międzynarodowe?

I cóż za hipokryzja.. kiedy słyszymy oburzone głosy potęg światowych jak USA, które dorobiły się na tym samym cierpieniu..
Jak bardzo aktualny jest również dziś cytat Pani Zofii Nałkowskiej " Ludzie ludziom zgotowali ten los".

Pozycja, którą trzeba przeczytać. Pozycja, którą trzeba mieć. Pozycja, którą trzeba polecić i warto sprezentować.